MEHMET EMER DOSTUMUZUN ARDINDAN
Dr. Vehbi KARAKAŞ
Çok yakın dostlarımdan bir güzel insanın daha ahirete irtihal haberini almış bulunuyorum. Bu güzel insan, Hacı Mehmet Emer’di. Rabbim onun sahibi olsun. Çıktığı ahiret yolculuğunda darda koymasın. O bizim dostumuz ve arkadaşımızdı. Petrol istasyonlarına zaman zaman bizi davet eder, hürmet ve muhabbetle ağırlar ve uğurlardı. Son zamanlarda sık sık bir araya gelemedik ama telefonla görüşmeyi de ihmal etmezdik. Tatlı, alçak gönüllü, hayırsever ve cömert bir insandı. “Hocam sizin o samimi sohbetlerinizi özlüyoruz” derdi. Bizi konuşturup dinlemekten zevk alırdı.
Mehmet Emer abinin vefat haberini alır almaz şu ayeti hatırladım ve sesli bir şekilde okudum: “Allah’ın zatı hariç her şey ölecek. Her şey hakkında karar verme yetkisi Allah’a aittir. Ve siz ölümünüzle Allah’a dönmektesiniz.”
Gidiş Allah’a olduğuna göre ve ruhumuzu Mevla’ya götüren Onun güvenilir bir meleği olduğuna göre daha biz niye ölümden korkalım ki? Allah, bâkî, ölümsüz. Ölümsüze gidene öldü denilmez ki. Dünya açısından öldü denilse de ahiret açısından ebedî bir hayata kavuştu, denilir. Mehmet Emer abi de fani dünyaya veda etti ama ebedî dünyaya ve ebedî dostuna kavuştu. Biz dostların ölümünden dolayı mahzun olsak da onların ölmekle ölümsüz bir Allah’a kavuştuklarını bildiğimizden dolayı da mutluyuz, bahtiyarız. Allah bizi ve Mehmet abi gibi dostlarımızı bağışlasın, yanına anlı ak ve yüzü açık olarak gidenlerden eylesin.
Bizim köylerimizde büyüklerimizden şu ifadeyi çok duymuşumdur: “Allah’ın vahdaniyetine hamdolsun” derlerdi. Ben de: Acaba bunlar neden Allah’ın birliğine hamd ediyorlar, derdim. Sonradan anladım ki Allah bir olmasaydı kâinatta gördüğümüz bu muhteşem düzen olmayacaktı. Bir köyde iki muhtar, bir okulda iki müdür, bir ülkede iki başbakan olmadığı gibi bir kâinatta iki Allah olmaz. Eğer olsaydı taş üstünde taş, omuz üstünde baş kalmazdı. Ben de o büyüklerimiz gibi Allah’ın varlığına, birliğine ve ölümsüzlüğüne hamd ettim ve ediyorum. Allah da bizim gibi ölümlü olsaydı biz nasıl dirilecektik, bizi kim diriltebilecekti? Mehmet Emer abiyi bize, bizi kendisine dost eden Allah’a sonsuz ham dü senalar olsun. Peygamberi ve Peygamberimiz Hz. Muhammed’e sonsuz salat ve selam olsun. Mehmet Emer abiye Rabbimden rahmet ve cennet, ailesinin bütün fertlerine, özellikle de oğlu İsmail Emer kardeşime sabr-ı cemil ve hayırlı ömürler diliyorum.
Ne güzel söylemiş Muhammed İkbal: “Sen dünyaya gelirken ağlıyordun, etrafındakiler sevinip gülüyorlardı. Öyle bir hayat sür ki sen ahirete giderken gülerek gidesin, bu sefer de etrafındakiler senin için ağlasınlar.” “Eyvah dünya bir güzel insandan daha mahrum kaldı” desinler. Güle güle Mehmet abi, imanla göçmek için ağlayın geride kalanlar!
